کد مطلب:35316 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اعتقادات

يكي از موانع شكوفائي فطرت «تكبر» است اين موضوع را چگونه تبيين مي كنيد؟

يكي از موانع شكوفايي فطرت تكبر است. قرآن مي فرمايد: «إِنَّ الذين يُجادِلون في اياتِ الله بِغَير سُلطان أتيهم إن في صدورهم إلا كبر ما هم ببالغيه» غافر/56. آنان كه بدون برهان به مجادله در آيات خداوند مي پردازند, در سينه هايشان جز كبر چيز ديگري نيست. جدل از كبر سرچشمه مي گيرد و كبر چركي است كه صفحات شفاف دل را تيره مي كند و انساني كه دلش تيره شد, از شهود حق و گرايش به فضيلت باز مي ماند, قرآن در سوره «اعراف» مي فرمايد: «سَأصرِف عَن اياتي الَّذِين يَتكبرون في الأرض بِغَير الحَق و إِن يَروا كُل اية لا يُؤمِنوا بها و إن يروا سبيل الرشد لا يُتخذوه سَبيلا و إن يروا سبيل الغي يتخذوه سبيلا» اعراف/146. [به زودي كساني را كه در زمين به ناحق تكبر مي‎ورزند از آيات خود منصرف مي‎سازيم آنها خيانند كه اگر هر آيه و نشانه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند, اگر راه هدايت را ببينند، آن را راه خود انتخاب نمي كنند، و اگر راه گمراهي را ببينند, آن را راه خود انتخاب مي كنند.]

تذكر: دليل قطعي را برهان مي گويند چون باهر و ظاهر است و سلطان مي نامند چون بر وهم و خيال سلطه دارد و رقيب مجادل را مقهور و مغلوب مي سازد. به هر تقدير, سلطان يعني برهان كه يا عقلي است و يا نقلي و انسان متكبر از هر دو محروم است و سرمايه ژاژخايي او همان كبر طلبي او است كه هرگز به آن نمي رسد: «إن في صدورهم إلا كبر ما هم ببالغيه».

---

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن ج 12 (فطرت در قرآن)